بازگشت به چراغ 37
 
 
 
سال سوم
شماره سی و هفتم
فوریه 2008 - بهمن 1386

 

 

 

 

 

افسانه ی نجم آبادی در دانشگاه Dalhousie

پژوهشگر ایرانی هویت جنسی معتقد است که حقوق همجنسگرایی در ایران یک معضل است

استاد دانشگاه هاروارد علیه اعمال فشار در راه جنبش همجنسگرایی در ایران هشدار می دهد

اشلی فیتزجرالد

Nova News Net

ashleyfitz36@hotmail.com

 

افسانه نجم آبادی، استاد دانشگاه هاروارد در سخنرانی خود گفت مایل است ببیند که گروه های کانادایی و بین المللی حقوق دگرباشان جنسی در ترسیم وضعیت همجنسگرایان و دگرجنسگونگان ایران با دقت نظر بیشتری عمل می کنند. نجم آبادی که در دانشگاه Dalhousie  با عنوان Transing and Transpassing Along Sex-Gender Lines in Contemporary Iran” سخنرانی می کرد بخشی از نتایج آخرین تحقیق خود را در سالنی با حضور حدود دویست نفر به دست داد.

طبق نظر نجم آبادی، دولت ایران دست به هیچ عملی در خصوص انگ زدن به همجنسگرایان و یا منزوی کردن آنان به منظور ریشه کن ساختن همجنسگرایی در ایران نزده است. به گفته ی وی، در واقع، بسیاری از همجنسگرایان به سادگی و در سکوت به زندگی عادی خود در ایران ادامه می دهند و در جستجوی راههایی هستند که از شدت فشارهایی که بر دوش شان نهاده شده بکاهند.

این اظهارات با گفته ی رئیس جمهور ایران، محمود احمدی نژاد، که در سپتامبر 2007 در دانشگاه کلمبیا ابراز شد مغایر می نماید. گفته ی رئیس جمهور ایران که توسط مترجمی به این عبارت ترجمه شد، آنجا مثل کشور شما نیست--- در ایران ما همجنسباز نداریم، با پوشش خبریِ گسترده در رسانه های انگلیسی زبان غوغا به پا کرد.

با این وجود، نجم آبادی می گوید همجنسگرایان در ایران وجود دارند، اما به دنبال یک جنبش اجتماعی نیستند. برعکس، "اغلب ایرانیان مایلند که زندگی روزمره ی خود را از سیاست های داخلی و بین المللی به دور نگه دارند."

اما برای ایرانیان باقی ماندن در موقعیتی محافظه کارانه کار دشواری است. گروه های فعال اجتماعی نظیر انجمن جهانی حقوق همجنسگرایان، هومان، و سازمان دگرباشان جنسی ایرانی، همه در تلاش ایجاد در تغییری در جامعه ی ایران اند که امکان ابراز وجود و نیز برقراری گفتمان میان همجنسگرایان و حکومت ایران را میسر کند.

رودررویی با خشونت و مرگ

در سخنان خود، نجم آبادی به آن بخش از قوانین بحث برانگیز اسلامی اشاره می کند که بر اساس آن در صورت ایجاد ارتباط جنسی با همجنس خود، همجنسگرایان محکوم به شلاق و یا مرگ می شوند و توضیح می دهد که اثبات صورت گرفتن عمل جنسی به دلیل نیاز به شهادت پنج مرد، تقریباً غیر ممکن است.

آرشام پارسی، متولد ایران، در مصاحبه ی تلفنی، گفت: " با این نظر موافق نیستم."  پارسی، دبیرکل سازمان دگرباشان ایرانی است که طبق آنچه در تارنما منعکس شده است سازمانی است غیر انتفاعی با هدف یاری رساندن به همجنسگرایان، دوجنسگرایان، و دوجنسگونگان ایرانی پناهجو و پناهنده در کشورهای مختلف دنیا. آرشام پارسی خود در سال 2004 به کانادا آمده و مدت هاست برای تغییر قانون مجازات اسلامی برای همجنسگرایان، می جنگد.

او نظراتی شبیه به نظر نجم آبادی را پیش از این هم شنیده است.

می گوید: "متأسفانه بسیاری از مردم نمی دانند که در موارد زیادی که ما با آن روبرو بوده ایم پلیس در گروه های چهار پنج نفری به خانه ی افراد حمله می کند و سپس از این افسران به عنوان شاهد استفاده می شود و به این ترتیب مدرک مستدل و کافی برای اثبات محکومیت افراد در دست قاضی قرار می گیرد." پارسی ابراز می دارد که به قانونی بودن شهادت های اینچینینی افسران پلیس شک دارد. در ادامه می گوید: در ماه می گذشته پلیس هشتاد و پنج نفر را در یک مهمانی خصوصی دستگیر کرد.  به گفته ی پارسی مشکل این است که همجنسگرایی موضوعی نیست که بتوان به زبان آورد. او می گوید: دو روز پیش کسی از ایران به من خبر داد که مردی دستگیر شده است و در خطر اعدام قرار دارد. به امید کمک به آن مرد، با خانواده ی او در ایران تماس گرفتم اما خانواده ی او دوست نداشتند در باره ی اتهام او حرفی بزنند.

در سال 2006،  پارسی نامه ای از جانب سازمان دگرباشان جنسی برای سازمان ملل متحد فرستاد و در آن به شرایط وقت ایران اعتراض کرد. پارسی می گوید که اصلی ترین خواست ما بدور نگه داشتن دولت و رهبران مذهبی از اتاق خواب مردم ایران، چه همجنسگرا و چه دگرجنسگرا است.

او اشاره کرد که روابط جنسی نامشروع نیز با شدیدترین مجازات ها روبرو است. آرشام در گفتگوی خود در روز جمعه گفت، امروز این ها می توانند افراد را به دلیل روابط جنسی شان به اعدام محکوم کنند.

موانع زبانی فرو می ریزند اما هنوز انقلابی در راه نیست

در سخنرانی روز سه شنبه ی خود نجم آبادی گفت که با وجود مشکلاتی از این دست، همجنسگرایان در فکر انقلاب نیستند. او توضیح داد که به نظر وی سازمان های فعالی که در خارج از ایران که دعوت به ایجاد تغییر می کنند در نظر داشته باشند که ایرانیانی که در داخل کشور هستند اگر به یک جنبش همجنسگرایی که با صراحت و علنا به اعلام خواسته ی خود می پردازد بپیوندند چه عاقبتی در انتظارشان خواهد بود. همچنین گفت: و نیز در نظر بگیرند که زبان و فرهنگ ایران  پیچیدگی های خاص خود را دارد. هویتی که با عبارت " من گی هستم" در انگلیسی معین می شود شبیه به همان هویتی که این عبارت در ایران القا می کند نیست. کلمه ی "گی" به کرات توسط همجنسگرایان ایرانی به زبان رانده می شود زیرا کلمه ی فارسی ای که همین معنا را می رساند بار معنایی اش به شدت منفی است. افزایش استفاده از این کلمات ضرورتاً به معنای تمایل جامعه ی ایرانی به یک جنبش همجنسگرایی به سبک امریکایی نیست. نجم آبادی گفت: " غریبگی این کلمات این امکان را ایجاد می کند که گوینده چیزی را در مورد خود بگوید که در فارسی قادر به گفتنش نیست."

در حال حاضر، حتی جسورترین ایرانیان نیز ناچارند در خفا بجنگند و نه در انظار. نجم آبادی و پارسی هر دو اذعان دارند که همجنسگرا بودن در ایران آسان نیست. پارسی می گوید: بسیار دشوار است، بسیار بسیار دشوار است.

 ---

سخنرانی نجم آبادی بخشی از رشته سخنرانی هایی است که توسط Dalhousie Institute of Society and Culture   برگزار شد. این دوره سخنرانی ها متخصصان رشته های مختلف را برای صحبت در یک زمینه ی واحد گرد می آورد. موضوع امسال، هویت ها و ایدئولوژی ها: تغییر و تحول در جهان اسلام مدرن بود. 

 

 http://novanewsnet.ukings.ca/nova_news_3588_13739.html

 

 

 

 

 

                                                          بازچاپ مطالب نشریه چراغ تنها با ذکر ماخذ آزاد است                                                                                                                            بازگشت به چراغ 37